Braterstwo ponad wszystkim?

Znaczenie tego słowa chyba zna każdy, dla mnie znaczy ono chyba więcej od przyjaźni, natomiast współmiernośc braterstwa do miłości jest dyskusyjna a ja osmielę sie stwierdzić iż nie byłbym w stanie ogólnie zhierarchizować tych dwóch pięknych słów.
Podając konkretne przykłady, jestem w stanie postawić szale na wagę i przechylić nieznacznie w którymś kierunku. Zawsze jednak odpowiedź na pytanie co stawiam wyżej - miłośc do dziewczyny czy nieśmiertelna więź braterska z kimś - zawsze ale to zawsze, tylko i wyłącznie odpowiedź znajdę a nawet znajdywałem stety czy niestety w momencie w którym poznać jej nie chciałem.
Coś co istnieje w dosłownym i potocznym znaczeniu "od kołyski aż po grób" wydaje się być bardziej wiarygodne gdyż.... tu zaczynam swoją opowieść.
Przyjaźnie męsko męskie, męsko damskie, (damsko damskie już mniej mnie fascynują bo nie dotycza mnie bezpośrednio) mają swoją odwieczną historię w filmach, ksiązkach, w zyciu rzeczywistym i czasami lezą głęboko na pograniczu sfery intymniejszych uczuć i to beż względu czy chodzi o homo czy heteroseksualizm.
Przyjaźń zakraplana paktem krwi, nierzadko budząca podziw w swojej ofiarności, jest tym typem integracji społecznej która przezwycięża ból i gorycz, staje się trwałą ostoją po porażce i porzuceniu, depresji i współczynnikiem sukcesu, który mimowolnie będzie achać cię sukcesem, chociaż z drugiej strony dodaje to pewności siebie, wzajemnego zaufania itd.
Zazwyczaj osoby otaczające się wieloma przyjaciółmi, mają problem z przegrupowywaniem ich i docenianiem tych "prawdziwych", ale każdy wie napewno iz takich poznaje się w biedzie, chociaz Coelho twierdzi zgoła odwrotnie i tu można polemizowac, bowiem niekiedy ktos czycha na twoją porazkę by ciebie podnieść na duchu i podnieśc wartość przyjaźni czystą hipokryzją.
Przyjaciel który przysuwa się do nas w chwili viktorii może być tym własciwym tylko w przypadku gdy jest człowiekiem ceniącym zaradnośc i uważa druga osobę za samodzielną i zaradną lub wrzuca delikwenta na głęboką wodę byśmy takowymi się stali. Właśnie taka jest chyba męska przyjaźń, bez zbędnego interwencjonizmu, ale z obserwacją i pomocą w drastycznym momencie, choć bez zbytniego gloryfikowania zasług i jawnego współczucia. Tak więc wiemy na przekór konwencjom społecznym, wszelkim stereotypom iż jednak trzymając się najprostszej definicji przyjaciela, możemy popaść w kuglarskie sidła.
W prawdziwej braterskiej przyjaźni nie potrzeba zapewnień, można je wyczytać, nie potrzeba empatii - mozna zamiast niej wstrząsnąć kimś, wylać kubeł zimnej wody dla ocucenia ze stanu marazmu - i szczerze, to cenię najbardziej!
Ktoś kto chce sie pogrązyć razem ze mną w żałobie, powie "nie wiem co możesz zrobić ale jestem z tobą", "tak to jego wina że dostałes taką ocenę, tez go ninawidzę" zamiast "chcesz dalej się mazać? pomogę ci ale decyzja jest twoja, męska decyzja" itd.
Naprawdę mozna być prawdziwym przyjacielem jako wyśmiewca, który to robiw dobrym zamiarze pewne nieskoordynowane udziwniane ruchy - np. gdy wmawiasz sobie że jestes głupi, on ciebie jeszcze dołuje bardziej, nakręca ciebie do dodawania sobie różnych ułomności i przywar. Takie zachowanie cechuje przyjaciela doświadczonego w życiu, twardego i o cechach przywódczych. Głaskanie po głowie, ale z niepewną choć racjonalną radą, bardziej pasuje do bliźniaczego charakterologicznie kompana, natomiast pocieszanie i płakanie razem z tobą bezradnie - do jeszcze mniej pewnego siebie osobnika niż sam jesteś.
Mój przyklad z autopsji jak się może domyślacie - to braterstwo indywidualnych decyzji opartych na pomocy i w domyslnym zaufaniu, bez zbednych słownych przyrzeczeń ale z umiarkowanym współczuciem w bezradnych sytuacjach (bez wyjścia) z pomoćą "jeśli sam sobie chcesz pomóc, bo jak będziesz mówić że dzisiaj masz lenia to wcale nie muszę ci przypominac o nauce".
Do mojego przypadku śmieszne jest okreslenie "braterstwo", choć jak najbardziej adekwatne do formy, tyle że za takiego przyjaciela uważam osobę płci żeńskiej, moją "młodszą siostrę" (w przywłaszczonym nazewnictwie) i choć nie płynie w nas ta sama krew, jest bardziej moją siostrą niż niejedno biologiczne rodzeństwo rodziną dla siebie.
;)